Sinds 2011 werk ik aan een stripboek over de ervaringen van militairen en veteranen uit mijn woonplaats, die tussen 2001 en 2010 in Afghanistan hebben gediend.
Wat maak je mee tijdens een uitzending? Hoe kom je ervan terug. Op deze blog houd ik het proces bij en plaats ik teasers en indrukken van het boek. Uitgavedatum staat nog niet vast maar houdt daarvoor deze blog in de gaten.

maandag 27 juli 2015

De vergeten compagnie

Wanneer wordt gesproken over Dutchbat, denkt men in de meeste gevallen meteen aan Srebrenica.

De twee begrippen lijken wel synoniem geworden. Maar er zijn er maar weinig die weten dat Dutchbat ook een compagnie had, de Bravo-compagnie, die diende in Simin Han, in plaats van de enclave Srebrenica Maikel Veldhuis uit Tilburg is een veteraan die diende bij de Bravo-compagnie in 1995 en die dinsdag 21 juli, voor het eerst in twintig jaar terug was op de plek waar destijds de compound stond. Met een enorme spanning stapte hij, gesteund door mede-Bosniëveteranen uit de bus. De spanning werd na enkele minuten vervangen door oprechte vreugde, toen hij en de andere veteranen hartelijk ontvangen werden door de lokalen, onder wie een oud-keukenhulp die twintig jaar geleden werkte op de compound. Een emotionele rondleiding en een oprecht dankwoord voor de inzet van de Nederlanders in Simin Han was het gevolg.

Nederlanders mogen dan vaak Dutchbat Simin Han vergeten. Maar de lokale bevolking niet.

De ventilator, geschonken door de Nederlanders in 1995
 en 21 juli 2015 weer terug geschonken aan Maikel Veldhuis
 en de veteranen als dank voor hun inzet. 
 
Tekst op de ventilator
Links: Simin Han
Front: 192-95
Rechts: UNPROFOR
Onder: BIH Simin Han, 2015 – Zelkida, Emira 
(lokalen en oud-medewerkers van de compound twintig jaar geleden)

woensdag 1 juli 2015

Boek gepubliceerd! En nu?

Het was me het dagje wel afgelopen zaterdag! Tijdens de 11e Nederlandse Veteranendag werden de eerste exemplaren van 'Van Brabant naar Afghanistan... En terug' overhandigt aan de Minister van Defensie Jeanine Hennis-Plasschaert.

"Dit is niet zomaar een stripboek." Aldus de minister. Foto: Joost Vullings/Pix4Profs
Ik vertelde haar hoe het hele project de afgelopen jaren tot stand was gekomen en hoe het hopelijk ook kan helpen om meer erkenning, waardering en respect voor veteranen op te brengen. De minister was zichtbaar onder de indruk toen ze de camo-uitvoering zag. "Dit is niet zomaar een stripboek." Aldus de minister. Een erg geslaagde dag die ook op mij weer indruk heeft achter gelaten.

Hoe gaat het nu verder? 

De aankomende weken werk ik aan het voltooien van in ieder geval voldoende luxe uitvoeringen gemaakt van camo-uniformstof, voor alle crowdfunders. Dit is veel handwerk, dus daar gaat ook wat tijd in zitten. Intussen gaat de verkoop van het boek van start en is het de bedoeling dat het de komende tijd in de betere boek- en stripwinkels komt te liggen.
Daarnaast is het boek ook te bestellen bij de uitgeverij zelf, als je het boek daar bestelt, krijg je daar gratis bij het boek, 'Stan Storimans Oog op de Wereld'.
Ga naar www.pix4profs.nl klik verder op de button uitgeverij pix4profs. Bestellen is dan een makkie! 

Zolang de voorraad strekt, bij bestelling van 'Van Brabant naar Afghanistan... En terug', 'Stan Storimans Oog op de Wereld' gratis erbij! Voor € 17,95 inclusief verzendkosten
Voor de duidelijkheid! Er was aanvankelijk een paperback beloofd, maar uiteindelijk is ook het standaardboek een hardcover geworden. Laten we zeggen dat dit een cadeautje is voor de lezers. Het oogt daarnaast ook veel beter.

En dat alom gevreesde zwarte gat? 

Nee! Dat is op mij niet van toepassing. Ik heb genoeg ideeën en inspiratie voor reportages en andere strip-journalistieke projecten. Ik ben zelfs al bezig met de voorbereidingen en het inlezen. De meeste plannen zijn ook al concreet, maar ik kan er helaas nog niets over zeggen. Daarnaast mag ik ook gaan freelancen voor dagblad BN DeStem en zal ook daar dus zo nu en dan werk van mij te zien en te lezen zijn. Meer dan genoeg werk dus en ik ben niet van het stilzitten en afwachten. Een nieuw boek ga ik voorlopig nog niet aan beginnen, maar de plannen liggen al wel klaar.

maandag 8 juni 2015

Nog even wachten!

Het boek ligt bij de drukker.

Nog 18 dagen en dan zal het stripboek eindelijk uit zijn. De afgelopen weken hebben de redactie, vormgeving, uitgever en ikzelf nog alle laatste details afgerond. Niels Roelen (schrijver van 'Soldaat in Uruzgan' en 'Leven na Uruzgan') heeft in een korte tijd een mooi voorwoord verzorgd. Nu is het ook voor ons afwachten.

Dus ondertussen weer een teaser. Deze keer wel een speciale: bij deze presenteren we de cover voor de paperback:


maandag 18 mei 2015

We zijn er bijna!

Met nog acht dagen te gaan, zitten we bijna aan het streefbedrag. Naast alle eerdere donaties hebben we twee aanzienlijke bijdragen mogen ontvangen van onder andere de Nederlandse Veteranendag, waarmee we heel dicht bij het streefbedrag in de buurt zijn gekomen.
Hierbij willen we ook iedereen oproepen die een donatie heeft toegezegd, maar nog niet heeft gedoneerd, dat ook een dezer dagen te doen.

We hebben er al het vertrouwen in dat we de 100% halen, maar dat kan alleen met jullie hulp. Dus laten we ervoor zorgen dat vanaf eind juni 'Van Brabant naar Afghanistan... en terug' in de winkels ligt!

Ga hier naar de projectpagina op voordekunst als je nog een bijdrage wilt leveren.

Wat niet mag ontbreken bij een update is uiteraard weer een teaser.
Deze keer een making-of.

Vlak voordat ik moest afstuderen in 2012 had ik nog maar weinig tijd om een cover voor het boek te bedenken. Een keer onder het tekenen nam ik pauze, pakte een biertje en ging op de bank zitten staren naar een dessert-uniform aan de muur, dat ik had gekregen van een veteraan.


"Ja ze gingen weg, maar misschien kun jij er nog eens iets mee doen."
zei hij, toen hij het me een half jaar eerder gaf.

Ik keek nog heel even, haalde het uniform van de muur en sloeg het om een willekeurig boek. Aldus, de cover was geboren. Maar dan moet het natuurlijk ook nog gemaakt worden.
Als volgt!

De stof wordt op maat van de kaft gemaakt.
Met boekbinderslijm wordt de stof besmeerd. (Met dank aan kunstenaar Niels Ballemans die mij hielp bij het vervaardigen van de eerste drie exemplaren).
Waarna hard karton wordt geplaatst die uiteindelijk de omslag vormen. Nadat de katernen in de omslag zijn gelijmd en het boek 24 uur in de boekenpers geklemd zat,
houd je een unieke hardcover over. Geen enkele hardcover met uniformstof is dus hetzelfde. (Ter duidelijkheid, het afstudeerproject was getiteld: "Van Dongen naar Afghanistan... en terug". Het boek dat in juni uitgegeven wordt is: "Van Brabant naar Afghanistan... en terug")
En dan kun je beginnen met lezen.

maandag 4 mei 2015

4 mei 2015


Wie de ogen sluit voor het verleden is blind voor de toekomst.

Aldus zo luidt het jaarthema.
Maar waarvoor zouden we de ogen niet mogen sluiten?

Hier zo maar een onvolledig lijstje:
– De Tweede Wereldoorlog waarbij miljoenen mensen het leven lieten.
– De duizenden doden in Nederlands-Indië na de capitulatie van Japan in de Bersiap-periode en tijdens de zogenoemde politionele acties.
– De massaslachting in Rwanda in de jaren negentig in de strijd tussen Hutu’s en Tutsi’s.
– De oorlog in voormalig Joegoslavië. Ook in de jaren negentig. Waar het Nederlandse Dutchbat in Srebrenica terecht kwam met een onmogelijk mandaat. Alleen mogen terugschieten als op jou wordt geschoten. Duizenden moslimmannen lieten daarbij buiten de enclave het leven.

Oorlogen van de vorige eeuw.
Oorlogen uit het verleden.

Maar laten we ook stilstaan bij hedendaagse conflicten:
– De continue strijd in het Midden-Oosten.
– Het conflict in Oekraïne.
Op veel plekken op de wereld zijn mensen op de vlucht voor destructie, armoede, dictatuur, doodsangst of hongersnood.

En eerlijk gezegd, als ik kijk naar het heden dan betwijfel ik of er lering wordt getrokken uit de geschiedenis.

Oorlog lijkt van alle tijden te zijn. Je kunt het achter je laten. Je kan je erbij neerleggen en accepteren dat het gewoon zo is. Je vraagt je niet eens af waarom want het lijkt zo vanzelfsprekend.

Net als onze vrijheid.

Maar als je het waarom weet, kun je verbindingen leggen tussen gebeurtenissen in het verleden en in het heden.

Verbindingen leggen tussen mensen.

Mensen met waarden. Waarden om te dienen. Waarden om te doen wat ze willen doen. Waarden om met familie samen te zijn. Waarden om te zijn wie ze willen zijn. Waarden om in vrijheid te leven.

En de waarde om dat van mens op mens door te vertellen
“Help ons! Vertel ons verhaal aan de wereld!”
Je ziet het mensen in oorlogsgebied smeken richting de camera van een journalist.

Zij verkeren in die situatie, waarin jaren geleden ook je opa en oma tijdens de Tweede Wereldoorlog verkeerden. Zij konden pas in vrijheid leven nadat ze bevrijd waren. Verplaats je maar eens in hun situatie van toen. Kijk maar op social media of op het nieuws. Aan inspiratie zal het niet ontbreken...

Het is belangrijk te beseffen, dat ook jou familie dit ooit heeft moeten doorstaan.
Daarom is het verhaal van je opa en oma zo belangrijk dat het doorgegeven wordt.

Al van jongs af aan hebben mijn ouders mij en mijn zus meegegeven, never nooit oogkleppen op te hebben voor hetgeen dat er in de wereld gebeurt.

Wees niet te voorbarig, ga op onderzoek en help zo nodig een ander. Dat uit zich in ons beroep. Mijn zus die momenteel het laatste jaar van de officiersopleiding bij de marine afrondt. En ik als journalist.
Documenteren en vastleggen is mijn werk. Zodat het doorverteld kan worden en dus mensen er lering uit kunnen trekken.

In Afghanistan was ik er getuige van, hoe er met een muziekfestival voor Afghaanse jeugd, op een positieve manier gebouwd werd aan de toekomst.

En in Libanon voelde ik de spanning onder de Libanezen die met gemengde gevoelens ruim anderhalf miljoen Syriërs opvangen, die onder droevige omstandigheden in vluchtelingenkampen leven.

In beide landen weten mensen daar maar al te goed wat jaren aan oorlog voor impact kan hebben op het land.

Met zes Dongense militairen en veteranen, die ervoor kozen te dienen, verkende ik hun verleden in Afghanistan. Dat heb ik vastgelegd in de vorm van een stripboek.
Dit heb ik kunnen doen, omdat ik mijn ogen niet sloot. Niet voor het heden en ook niet voor het verleden.

Het is voor ons zo vanzelfsprekend dat het best moeilijk is om werkelijk te beseffen hoe het voelt om in vrijheid te leven. Pas als je het verliest, besef je dat pas.

En dat moeten we aan elkaar doorvertellen, nu en in de toekomst.

vrijdag 3 april 2015

Graphic Novel about Dutch soldiers in Afghanistan

It all started in 2011 with three buckets of sand from Kamp Holland, Afghanistan. For a few weeks they just stood in a corner of my studio. Now in 2015, they are still there, still untouched. But they form the catalyst that led to the comic book that I want to publish this spring. 'From Brabant to Afghanistan... and back." In Dutch as well in English.


Jules Calis (1985) is a Dutch comic artist and illustrator specialized in political engaged comics, and representing someone’s experiences. He studied history and Fine Arts and graduated at the Willem de Kooning Academie, Rotterdam, in 2012. During his study he focused on journalistic comics as a medium and now works as a freelance illustrator, cartoonist and graphic journalist. Calis has illustrated stories for Dutch newspapers De Volkskrant, NRC.Next, De Correspondent and BN DeStem.

In 'From Brabant to Afghanistan ... and back' six Dutch veterans and servicemen from my hometown Dongen, a village in the south of the Netherlands, tell in my studio about their experiences during their deployment and how it was to come back home.

"It is spoken. You have literally quoted the interview and made pictures with. That makes it very confrontational." - Eric Corton about 'From Brabant to Afghanistan... and back" De Nieuwsbv (Dutch radio)

I find it fascinating how people act in violent situations. You go on a mission and the experiences stay with you your whole life. How do these experiences influence you as a person? How does it feel to come home and how do you deal with your experiences?

The book presents the reader what Dutch veterans and servicemen have experienced in Afghanistan. A glimpse into the everyday life of the soldier on a mission, the choices you have to make and their personal take on it.

Why comics?
Stories are there to be told and that drives me to capture them, to distribute and to place it. A monument, only on paper. In the comic book, I hope to bring the experiences close to the reader.

The comic will be published by the end of June 2015, by Publisher Pix4Profs / Jan Stads. A small regional publisher who publishes primarily cultural and socially oriented books.

The money will be spent on the last developments which include, book design, text-editing, and printing.

It would be great to achieve the first publication with your help.

Follow this link to the crowdfunding,if you want to participate in this project.



Do you have any questions, help with donating (since the payment method is described in Dutch), ideas or comments? E-mail us at afghanistanstrip@gmail.com or post a comment here.
More information and images about the project can be found at http://afghanistanstrip.blogspot.nl/

maandag 30 maart 2015

We zijn op een derde van ons streefbedrag

36% van het streefbedrag is binnen en dit na bijna twee weken. Allereerst onze dank aan de donateurs maar ook aan iedereen die het project heeft gedeeld. Bijzonder is in de reacties te lezen dat er ook mensen doneren die in eerste instantie misschien nog niet eerder van het project hadden gehoord. Maar ook opvallend zijn reacties van donateurs die zelf hebben gediend in Afghanistan of veteraan zijn, hieronder enkele reacties van donateurs.

- "De uitzending die ik ook gedraaid heb. hoe kan ik dit niet steunen!
 Respect en dank!" -

- "Omdat ik het geweldig vind dat een jonge kunstenaar zijn hart volgt." - 

- "Jules combineert twee grote liefdes van mij: strip en journalistiek. 
Reden waarom ik zijn project graag ondersteun."- 

- "Gefeliciteerd Jules met dit project. Super! 
Dat het maar een succes mag worden!"-

De video 'Het kan een ander altijd gebeuren, maar jou niet' is ook heel veel gedeeld en de afgelopen week ruim 18.000 keer bekeken. Het blijft kijkers aangrijpen. Waarom? Een animatie kan evenveel, zo niet meer, indruk op iemand maken als realistische filmbeelden. Het geschreven verhaal en realistische beelden vormen een combinatie, die de striptekenaar veel mogelijkheden geeft om de gebeurtenis meer verhalend te vertellen. Dat is wat er zo krachtig is aan journalistieke strips. Er is meer ruimte voor bezinning op het nieuws. Dit verwoorde Gerard Smit al eerder in een beschouwing over de animatie.

Dat is ook een aspect dat we met het boek hopen te bereiken. Een ieder kan daarbij helpen door het project te steunen en laat het ons weten als je vragen of suggesties hebt, wij zijn er blij mee. Reacties kunt u mailen naar afghanistanstrip@gmail.com.

Uiteraard is er weer een teaser. In 'Heeft het zin?' maakt een officier van dichtbij mee hoe dat de transities verlopen waarbij ISAF (International Security Assistance Force) taken overdraagt aan de Afghanen. Jules spreekt met hem erover of dat er werkelijk iets is bereikt in Afghanistan en waaraan hij kon merken dat er verandering was.